Τι γίνεται όμως με το Muh Money;

Μπορεί να αποτελεί έκπληξη, αλλά ο Marc Andreessen – συνιδρυτής της εταιρείας mega-

venture

capital

Andreessen Horowitz

και πλούσιος για πολλά χρόνια—ανησυχεί αρκετά για την οικονομία των δημιουργών.

Για να είμαστε ξεκάθαροι, δεν ανησυχεί για τους «δημιουργούς», γνωστός και για τους καλλιτέχνες που μοχθούν σε χαμηλά αμειβόμενες βιομηχανίες για χρόνια με την ελπίδα κάποια μέρα να μεταφράσουν τη σκληρή δουλειά, το ταλέντο και τη δημιουργική τους έμπνευση σε κάτι για το οποίο ενδιαφέρονται οι άλλοι. Οχι όχι. Ο Andreessen ανησυχεί για τους δημιουργούς μοντέλων λογισμικού τεχνητής νοημοσύνης – τα άψυχα προγράμματα που απορροφούν τεράστιες ποσότητες περιεχομένου από το

Διαδίκτυο

(συμπεριλαμβανομένων πολλών δημιουργικών έργων από τους προαναφερθέντες καλλιτέχνες) και το μετατρέπουν σε αλγοριθμικά δημιουργημένες βλακείες που μπορούν να κάνουν άνθρωποι όπως ο Andreessen νομισματοποιώ.

Ναι, ο Marc ανησυχεί πραγματικά για αυτούς τους ανθρώπους.

Ο λόγος που φαίνεται να ανησυχεί για αυτό το κατά τα άλλα ανοδικό δημογραφικό είναι ότι το Γραφείο Πνευματικών Δικαιωμάτων των ΗΠΑ εξετάζει επί του παρόντος νέους κανονισμούς που σχετίζονται με την αδιάκριτη χρήση υλικού που προστατεύεται από πνευματικά δικαιώματα από

προγραμματιστές

τεχνητής νοημοσύνης για την εκπαίδευση των μοντέλων τους και αποδέχεται


δημόσια σχόλια


για το θέμα.

Την Τρίτη, η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Εμπορίου υπέβαλε ορισμένες


σχετικά ήπιες απόψεις


σχετικά με την ανάγκη δυνητικού σεβασμού της υπάρχουσας νομοθεσίας περί πνευματικών δικαιωμάτων, όπως αυτή εφαρμόζεται σε αυτά τα αναπτυσσόμενα γλωσσικά μοντέλα. Δεδομένου ότι η αποστολή της FTC είναι να προστατεύει τους καταναλωτές, υποστηρίζει ότι η χρήση της τεχνητής νοημοσύνης όσον αφορά τις δημιουργικές βιομηχανίες θα μπορούσε να «επηρεάσει τον ανοιχτό και θεμιτό ανταγωνισμό». Πιο συγκεκριμένα, η υπηρεσία δήλωσε ότι ανησυχεί για «ερωτήματα σχετικά με ζητήματα ευθύνης που προκύπτουν από την ανάπτυξη ή την ανάπτυξη γενετικής τεχνητής νοημοσύνης» και ότι διερευνά εάν «αρχές ευθύνης [should] ισχύουν για ζημιές που προκαλούνται από εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης που έχουν εκπαιδευτεί στη δημιουργική εργασία που χρησιμοποιούνται για τη δημιουργία νέου περιεχομένου.»

Αυτό που φαίνεται να καταλαβαίνει η FTC εδώ είναι ότι ίσως δεν είναι ακριβώς δίκαιο για τις εταιρείες τεχνολογίας να χρησιμοποιούν απίστευτα ισχυρούς αλγόριθμους για να κουμπώσουν κάθε κομμάτι εικαστικής τέχνης ή γραφής που έχει δημοσιευτεί ποτέ, και στη συνέχεια να γυρίζουν και να εκμεταλλεύονται αυτό το περιεχόμενο για να δημιουργήσουν ένα προϊόν που προορίζεται να ανταγωνίζονται και, σε ορισμένες περιπτώσεις,


αντικαθιστώ


οι άνθρωποι που δημιούργησαν αρχικά αυτά τα έργα;

Ενώ οι μεγάλοι παίκτες της τεχνητής νοημοσύνης, όπως το OpenAI και η Google, είναι απασχολημένοι με τους παγκόσμιους ηγέτες και χρησιμοποιώντας λομπίστες για να δουλέψουν τους διαιτητές, ο Andreessen Horowitz λαμβάνει υπόψη τα σχόλια για να υπερασπιστεί τους πλούσιους επενδυτές έναντι των άπλυτων μαζών της δημιουργικής τάξης.

Στο δικό της σχόλιο προς το Γραφείο Πνευματικών Δικαιωμάτων των ΗΠΑ, ο Andreessen Horowitz μοιράστηκε τις απόψεις του για το θέμα, Insider


Αναφορές


.


«Η ουσία είναι αυτή», η


γελοία πλούσιος


έγραψε η εταιρεία. «Η επιβολή του κόστους της πραγματικής ή πιθανής ευθύνης πνευματικών δικαιωμάτων στους δημιουργούς μοντέλων τεχνητής νοημοσύνης είτε θα σκοτώσει είτε θα παρεμποδίσει σημαντικά την ανάπτυξή τους». Η εταιρεία συνέχισε υποστηρίζοντας ότι ο μόνος εύλογος τρόπος εκπαίδευσης της τεχνητής νοημοσύνης ήταν η χρήση «κάτι που πλησιάζει ολόκληρο το σώμα του γραπτού λόγου» και «μια τεράστια διατομή όλων των δημοσίως διαθέσιμων πληροφοριών που έχουν δημοσιευτεί ποτέ στο διαδίκτυο».

Με άλλα λόγια, σύμφωνα με μια εταιρεία που διοικείται από βαρετούς ανθρώπους με εμμονή με το χρήμα που δεν φαίνεται να έχουν καμία καλλιτεχνική τάση, απλά δεν μπορείτε να περιμένετε από εταιρείες τεχνητής νοημοσύνης να πληρώνουν καλλιτεχνικούς ανθρώπους για τη δουλειά τους. Αυτό θα ήταν ανόητο, γιατί θα εμπόδιζε τη χρήση της δουλειάς αυτών των ανθρώπων για τη δημιουργία προγραμμάτων λογισμικού που έχουν σχεδιαστεί για να κάνουν παρόμοιο (αν και χειρότερο) περιεχόμενο δωρεάν.

Στο σχόλιό του από το Γραφείο Πνευματικών Δικαιωμάτων, ο Andreessen Horowitz προέβαλε επίσης το κάπως ακλόνητο επιχείρημα ότι η Αμερική απλά δεν θα είναι σε θέση να αμυνθεί εάν η κυβέρνηση δεν ξεπουλήσει κάθε συγγραφέα, ζωγράφο, κωμικό και σκηνοθέτη σε μια μικρή ομάδα εταιρειών τεχνολογίας και οι χρηματιστές που τους υποστηρίζουν (δηλαδή, ο Andreessen Horowitz). Η εταιρεία ισχυρίστηκε ότι η υπονόμευση της τεχνητής νοημοσύνης θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο όχι μόνο την «οικονομική ανταγωνιστικότητα» των ΗΠΑ αλλά και την «εθνική ασφάλεια». Μετάφραση: Το να μην μας επιτρέπουμε να πλουτίσουμε από την πλάτη των καλλιτεχνών θα μπορούσε να σημαίνει ότι χάνουμε έναν πόλεμο με την Κίνα.

Τίποτα από αυτά δεν πρέπει να εκπλήσσει ιδιαίτερα. Ο Andreessen Horowitz ενδιαφέρεται να βγάλει χρήματα και απλά δεν μπορείς να βγάλεις τόσα χρήματα αν δεν σου δοθεί η ελευθερία να λεηλατήσεις αδιακρίτως την πνευματική ιδιοκτησία των άλλων! Επιπλέον, ο Andreessen (ο άντρας) αποκάλυψε πρόσφατα τις εσωτερικές λειτουργίες του τεχνο-ελευθεριακού υγρού ονείρου του με ένα περίεργο υπόβαθρο που ονόμασε το «Techno Optimist’s Manifesto». Το μανιφέστο, μεταξύ άλλων,

εξυμνεί την ιερή αξία της «τεχνολογίας» και των «αγορών»

και όλοι εκτός από δηλώνει ότι το ρυθμιστικό κράτος είναι εχθρός του λαού.