Fantasy Friends Review

Τα Tamagotchi μπορεί να τα θυμάμαι κάπως αμυδρά στο παρελθόν μου, αλλά οι γονείς μου δεν μου πήραν ποτέ

Nintendo

DS -άρα, δεν είχα και ποτέ ηλεκτρονικά κουταβάκια να παίξω. Κά

τι

τέτοιο μπορεί να οφείλεται στο ότι οι γονείς μου δεν έχουν και τις καλύτερες σχέσεις με κατοικίδια -ειδικά η μαμά μου, με οτιδήποτε μπορεί να βρωμίζει περισσότερο απ’ ότι ήδη φροντίζουμε και οι υπόλοιποι στο σπίτι. Σκεφτείτε ότι η πρώτη μου

επα

φή με γάτα σε σπίτι ήταν μετά τα 18 μου. Βέβαια, το συγκεκριμένο γατί ακόμα με φοβίζει, δεν έχει αλλάξει κάτι -ναι baggito, για εσένα μιλάω.

Στα “φανταστικά” κατοικίδια απευθύνεται και το συγκεκριμένο review, μιας και είχα την τύχη/ατυχία να αναλάβω το Fantasy Friends. Είμαι το σωστό κοινό για το παιχνίδι; Σίγουρα όχι. Ξυπνάει κάποια παιδική ανάμνηση/ανάγκη για τα κατοικίδια που οι άσπλαχνοι γονείς μου μού στέρησαν; Δυστυχώς όχι, άλλη μια απώλεια δηλαδή για καυγά στο Χριστουγεννιάτικο τραπέζι. Ακόμα, δεν έχω κάποιο παιδάκι στο κοντινό περιβάλλον μου για να το ρωτήσω εάν του αρέσει το παιχνίδι της Just for Games -οπότε, κάπως έτσι επισημαίνω πως θα κρίνω όπως με φωτίσει ο Θεός. Τι πιο σύνηθες.

Στο Fantasy Friends, η ιστορία είναι εξαιρετικά απλή: φροντίζετε αυγά, αυτά γίνονται μωρά

pets

, αποκτούν ένα σπίτι και μαζί με αυτό διάφορες ανάγκες φροντίδας. Κάποια στιγμή μεγαλώνουν, όπως όλοι μας θα πω και αποκτούν λίγες παραπάνω. Όλο το gameplay αποτελεί μια συνεχή προσπάθεια για φροντίδα και υπομονή, όπου όποτε συμπληρώνετε μια ανάγκη κερδίζετε και το in-game currency, το mana. Αυτά πάνω κάτω.

Δεν ξέρω τι άλλο να σας πω, παρά το ότι ζείτε τη Μέρα της Μαρμότας. Έπιασε βρωμιά το ένα σπίτι; Το καθαρίζετε; Πάλι βρίσκεται κάπου ένας κρυμμένος θησαυρός κάτω από λάσπες; Ωπ, πάλι είναι στο ίδιο μέρος και κρύβει τα ίδια 500 mana από κάτω. Τι να σας πω, αυτός ο τίτλος δεν απευθύνεται στην ηλικία μου και δυσκολεύομαι να διαχωρίσω την θέση μου από αυτή την πληροφορία. Ωστόσο, το ηλικιακό παράθυρο στο οποίο θα μπορούσε να είναι ανάρπαστο φαντάζομαι πως είναι πολύ μικρό και είναι αμφίβολο το εάν αξίζει τα 15 ευρώ.

Μια ελαφριά ποικιλία στα ερεθίσματα του παίκτη έρχεται στα διαφορετικά αξεσουάρ ή skins που ξεκλειδώνονται στα ζωάκια -πληρώνοντας με mana- που και πάλι τα βρήκα κάπως άκομψα. Όχι πείτε μου, τι μπορεί δυνητικά να μάθει ένα παιδί που παίρνει ένα φανταστικό κατοικίδιο και παίζει μαζί του αλλάζοντας το χρώμα του, βάζοντάς του γυαλιά και καπέλα -αυτό το βλέπω και στον κόσμο εκεί έξω και το θεωρώ οριακά κακοποίηση, ειδικά όταν δεν εξυπηρετεί τουλάχιστον κάποιον πρακτικό σκοπό στα ζωάκια που βλέπω εκεί έξω. Μπορεί να είμαι και υπερβολική και τα πολλά χρώματα/σχέδια/αντικείμενα να αναπαριστούν κάποια σωστά ερεθίσματα για παιδάκια που μεγαλώνουν. I’m just saying. Α, μπορείτε να τους πάρετε και διάφορες βούρτσες/μπάλες για να τα φροντίζετε, απλά γιατί μπορείτε.

Τα μικρά pets, όταν μεγαλώνουν -υπάρχει και η επιλογή να τα επαναφέρετε στην εποχή που ήταν μικρά και αθώα, άλλη μια μεγάλη παθολογία της κοινωνίας μας με τα κουτάβια που μεγαλώνουν και πλέον “σταματούν” να είναι χαριτωμένα ή μας κουράζουν ή/και τα παρατάμε. Όσο περισσότερο γράφω, τόσο περισσότερο εκνευρίζομαι -ορίστε, θυμήθηκα και άλλο. Όταν τα pets σας μεγαλώνουν, χρειάζεται να τους φτιάχνετε οι ίδιοι το φαγητό τους με κυκλικές κινήσεις που εγώ τουλάχιστον έπρεπε να κάνω χωρίς να πιάνω το pad με κίνηση ολόκληρης της παλάμης μου για να πιάσει. Το συγκεκριμένο mechanic ήταν προβληματικό όταν έπρεπε να τους πετάξω καμιά μπάλα για να παίξουν -γεγονός που ενισχύει την πρόθεση των δημιουργών να παίξει ένα παιδάκι που αντικειμενικά πιάνει τους κέρσορες όπως ένας οδηγός φορτηγού το χειρόφρενο. Επίσης, μπορείτε να παίζετε peak-a-boo, που είναι και το μόνο οριακά διασκεδαστικό.

Οπτικοακουστικά, εγώ θα σας πω ότι όλη αυτή η προσπάθεια θα μπορούσε άνετα να αποτελεί ένα project μαθήματος κάπου στο 3-4

^ο

έτος Πληροφορικής -όχι ότι έχω βγάλει την σχολή, απλά έχω την αίσθηση. Είναι μια από τις πιο απλές εκτελέσεις που έχω καταπιαστεί εδώ και καιρό, με την όλη αισθητική να παραμένει χαριτωμένη για περίπου 10 δευτερόλεπτα. Η φωνή που σας συστήνει στον νέο τούτο κόσμο προσωπικά με εκνεύρισε, αφήστε που λέει πολλά για τα παιδάκια στα οποία απευθύνεται.

Το review βασίστηκε στη ψηφιακή έκδοση του παιχνιδιού, η οποία μας παραχωρήθηκε από την Just for Games.