Ανακάλυψη νέων φεγγαριών στον ουρανό μας

Οι

αστρονόμοι

βρήκαν ένα νέο φεγγάρι σε τροχιά γύρω από τον Ουρανό, καθώς και δύο γύρω από τον Ποσειδώνα. Οι μικροσκοπικοί δορυφόροι εμφανίστηκαν ως αμυδρές κηλίδες στις εξωτερικές περιοχές του ηλιακού συστήματος μετά από ώρες επίγειων παρατηρήσεων.

Χρησιμοποιώντας παρατηρητήρια στη Χιλή και τη Χαβάη, ο Scott Sheppard, ένας αστρονόμος στο Ινστιτούτο Επιστήμης Carnegie, εντόπισε για πρώτη φορά το φεγγάρι του Ουρανίου στις 4 Νοεμβρίου 2023 και τα δύο προηγουμένως άγνωστα φεγγάρια του Ποσειδώνα τον Σεπτέμβριο του 2021. «Τα τρία φεγγάρια

που

ανακαλύφθηκαν πρόσφατα είναι τα πιο αμυδρά ποτέ βρέθηκαν γύρω από αυτούς τους δύο γιγάντιους πλανήτες πάγου χρησιμοποιώντας επίγεια τηλεσκόπια», είπε ο Σέπαρντ σε μια


δήλωση


. «Χρειάστηκε ειδική επεξεργασία εικόνας για να αποκαλυφθούν τέτοια αχνά

αντικείμενα

».

Το νέο φεγγάρι του Ουρανού είναι το πρώτο που ανακαλύφθηκε γύρω από τον γίγαντα των πάγων εδώ και περισσότερα από 20 χρόνια και είναι πιθανότατα το μικρότερο από τα 28 φεγγάρια του. Το φεγγάρι έχει μόνο 5 μίλια πλάτος (8 χιλιόμετρα) και χρειάζεται 680 ημέρες για να ολοκληρωθεί μια τροχιά γύρω από τον Ουρανό. Τα περισσότερα από τα φεγγάρια του Ουρανού ονομάζονται από χαρακτήρες από τον Σαίξπηρ (π.χ. Οφηλία, Συκόραξ, Ιουλιέτα, Δεσδαιμόνα κ.λπ.). Αν και έχει χαρακτηριστεί ως S/2023 U1 προς το παρόν, το φεγγάρι θα μετονομαστεί τελικά για να συμβαδίσει με την παράδοση.

Το φωτεινότερο από τα δύο φεγγάρια του Ποσειδώνα, S/2002 N5, έχει πλάτος 14 μίλια (23 km) και χρειάζεται σχεδόν εννέα χρόνια για να περιφερθεί γύρω από τον πιο απομακρυσμένο γνωστό πλανήτη από τον Ήλιο. Ο Σέπαρντ χρησιμοποίησε τα τηλεσκόπια του Μαγγελάνου στη Χιλή για να επιβεβαιώσει την τροχιά του S/2002 N5 τον Οκτώβριο του 2021 και ξανά το 2022 και τον Νοέμβριο του 2023, και το εντόπισε σε ένα αντικείμενο που εντοπίστηκε για πρώτη φορά κοντά στον Ποσειδώνα το 2003 αλλά χάθηκε πριν επιβεβαιωθεί η τροχιά του .

Το πιο αχνό νέο φεγγάρι του Ποσειδώνα, S/2021 N1, έχει πλάτος 8,6 μίλια (14 km) και χρειάζεται 27 χρόνια για να ολοκληρώσει μια τροχιά. Ως το πιο αχνό φεγγάρι που ανακαλύφθηκε ποτέ χρησιμοποιώντας επίγειες παρατηρήσεις, το S/2021 N1 απαιτούσε εξαιρετικά παρθένες συνθήκες στο Very Large Telescope του Ευρωπαϊκού Νότιου Αστεροσκοπείου και στο τηλεσκόπιο 8 μέτρων του Observatory Gemini προκειμένου να διασφαλιστεί η τροχιά του, σύμφωνα με το Carnegie Science.

Ο Sheppard, με τη βοήθεια επιστημόνων στο

Εργαστήριο Jet Propulsion

της NASA, στο Πανεπιστήμιο της Χαβάης, στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Αριζόνα και στο Πανεπιστήμιο Kindai, κατέγραψε πεντάλεπτες εκθέσεις σε περιόδους τριών ή τεσσάρων ωρών σε αρκετές νύχτες, προκειμένου να επιβεβαιώσει τις ανακαλύψεις.

«Επειδή τα φεγγάρια κινούνται σε λίγα μόνο λεπτά σε σχέση με τα

αστέρια

και τους γαλαξίες του φόντου, οι μεμονωμένες μεγάλες εκθέσεις δεν είναι ιδανικές για τη λήψη βαθιών εικόνων κινούμενων αντικειμένων», είπε ο Σέπαρντ. «Με τη συνένωση αυτών των πολλαπλών εκθέσεων μαζί, τα αστέρια και οι γαλαξίες εμφανίζονται με ίχνη πίσω τους και αντικείμενα σε κίνηση παρόμοια με τον πλανήτη υποδοχής θα θεωρηθούν ως σημειακές πηγές, φέρνοντας τα φεγγάρια πίσω από τον θόρυβο του φόντου στις εικόνες».

Και τα τρία νέα φεγγάρια έχουν εκκεντρικές, μακρινές και κεκλιμένες τροχιές που υποδηλώνουν ότι συλλήφθηκαν από τη βαρυτική έλξη του Ουρανού και του Ποσειδώνα αφού οι γίγαντες του πάγου είχαν ήδη σχηματιστεί.

Περισσότερο:


Δείτε αυτά τα όμορφα δαχτυλίδια που περιβάλλουν τον Ουρανό