Έχουμε ξεπεράσει τα ασφαλή πλανητικά όρια των χημικών που παράγονται από τον άνθρωπο

Σήμερα υπάρχουν πάνω από 350.000 διαφορετικά χημικά στην αγορά που κατασκευάζονται από τον άνθρωπο, όπως πλαστικά, παρασιτοκτόνα, αντιβιοτικά, χημικά για περιποίηση, καθαρισμό και βιομηχανικά χημικά. Ο αριθμός τους αυξάνεται δραματικά μέρα με τη μέρα και έχει φτάσει σε ένα σημείο πλέον που είναι αδύνατον για οποιαδήποτε αρχή να παρακολουθήσει τις επιπτώσεις τους στο περιβάλλον.

Από το 1950 η παραγωγή χημικών έχει αυξηθεί κατά 50 φορές και ακόμα κι αν επιβραδύνουμε την παραγωγή τους στο μέλλον, τα χημικά αυτά έχουν ήδη εισχωρήσει στην ατμόσφαιρα, στην υδρόσφαιρα, στη γεώσφαιρα και στη βιόσφαιρα, με πολλά από αυτά να έχουν τη δυνατότητα να παραμείνουν για πάντα στο περιβάλλον.

Ο ρυθμός με τον οποίο αυτοί οι ρύποι εμφανίζονται στο περιβάλλον ξεπερνά κατά πολύ τη δυνατότητα οποιασδήποτε κυβέρνησης να εκτιμήσει τους τοπικούς και παγκόσμιους κινδύνους, πόσο μάλλον να ελέγξει μόνη τη τα πιθανά προβλήματα. –

Bethanie Carney, οικοτοξικολόγος του University of Gothenburg

Έως τώρα η χημική ρύπανση δεν είχε ποτέ ποσοτικοποιηθεί και

νέα έρευνα

καλεί τα κράτη να  περιορίσουν την ταχεία παραγωγή συνθετικών χημικών μέχρι να εκτιμήσουμε αυτά που ήδη έχουμε. Δεκάδες χιλιάδες χημικά πωλούνται στην αγορά χωρίς να έχουν ελεγχθεί και ακόμα και αυτά που ελέγχθηκαν για την ασφάλειά τους στην υγεία του ανθρώπου μπορεί να κρύβουν άλλους κινδύνους. Επιπλέον, πολλά χημικά που είναι ασφαλή από μόνα τους, γίνονται τοξικά όταν ενωθούν με άλλα χημικά.

Εν ολίγοις, η έρευνα γύρω από τα χημικά επικεντρώνεται στις επιπτώσεις τους στην ανθρώπινη υγεία, αλλά ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει χωρίς το περιβάλλον. Τα χημικά που χρησιμοποιούνται στα αντιηλιακά για παράδειγμα είναι τοξικά για τα κοράλλια, ενώ τα αντικαταθλιπτικά έχει βρεθεί πως συγκεντρώνονται σε πηγές νερού επηρεάζοντας τον τρόπο που τρέφονται τα ψάρια.

Η μεταβολή σε μία κυκλική οικονομία είναι πολύ σημαντική. Αυτό σημαίνει να αλλάξουμε τα υλικά και τα προϊόντα έτσι ώστε να επαναχρησιμοποιούνται και να μην πετάγονται, να σχεδιάζουμε χημικά και προϊόντα για ανακύκλωση και να έχουμε έναν πολύ καλύτερο έλεγχο των χημικών για την ασφάλεια και τη



βιωσιμότητα

μαζί με τις συνολικές επιπτώσεις τους στο σύστημα της Γης. –

Sarah Cornell, έρευνα βιώσιμης ανάπτυξης του Stockholm Resilience Centre